Cesare Traon Karl Erzet, głównodowodzący cesarstwa. Po trzech latach służby na wojnie powrócił, by oświadczyć się Eileen. Eileen z trudem wierzyła, że ​​oświadczyny Cesare były szczere. W końcu, od momentu, gdy poznali się, gdy miała dziesięć lat, ten czuły mężczyzna traktował ją jak dziecko. „Nie… nie chcę poślubić Waszej Wysokości”. Przez tak długi czas jej miłość do niego była nieodwzajemniona. Nie chciała, aby ich małżeństwo było transakcją. Czy to przez długą wojnę? Mężczyzna, który zazwyczaj był opanowany i racjonalny, zmienił się. Jego impulsywne działania, jego niepohamowane pożądanie do niej – wszystko to było jej zbyt obce. „To powinno się robić tylko z kimś, kogo się kocha!” „Możesz to zrobić również z osobą, którą planujesz poślubić”. Eileen była zaintrygowana tą zmianą. A jednak im bliżej była Cesare… Odkrywała rzeczy, które przeczyły rozsądkowi i logice. Eileen wkrótce potem dowiedziała się o licznych złych uczynkach męża. „Nie mogłem nawet mieć twojego ciała, Eileen”. Wszystko, co robił, robił dla niej. Stał się złoczyńcą, tylko dla swojej Eileen.