„Nazywam się Song Gitae. Mam 20 lat. I to wszystko, co pamiętam.” Gitae budzi się w pozbawionym okien pokoju, bez żadnych wspomnień o tym, jak się tam znalazł. Jedyne, co wyznacza upływ czasu, to rytmiczne dostawy trzech posiłków dziennie… przynoszonych przez zawsze uprzejmego Cha Jihuna. Cokolwiek by Gitae nie powiedział – jak bardzo by nie był ostry, zimny czy nieufny – Jihun odpowiada tylko ciepłym uśmiechem i łagodną troską. Ale zaufanie to luksus, na który Gitae nie może sobie pozwolić. Nie wtedy, gdy ten sam mężczyzna, który przynosi mu jedzenie… jest tym, który odciął mu stopę.